KİLİTLEDİN GİTTİN,DÖNERİM DEDİN,
YILLAR VAR BİR TÜRLÜ,GERİ DÖNMEDİN,
BABAM OCAĞIDIR,HİÇ DÜŞÜNMEDİN ,
RESİMLERDEN GÖRÜR,GÖRÜR AĞLARSIN..
NE ESÇEMİN KALMIŞ,NEDE PALİLAR,
ÇÜRÜDÜ YATAKLAR,KÜFLÜ HALILAR,
PAS TUTMUŞ KUZİNAN,İSLAK ÇALILAR,
ÇALILARA BAKAR,BAKAR AĞLARSUN...
KÖŞELERDE DURUR,BABANUN MESİ,
GİRERSUN ODAYA, ANANUN SESİ,
HANBAĞUNDA DURUR,TAVUK KÜMESİ,
PAKAMLARDAN BAKAR,BAKAR AĞLARSUN....
AH ÇEKER DERSUNKİ,KİMLER YAŞAMIŞ,
EVUN ETRAFİNİ OT,TİÇEN SARMIŞ,,,
KİREMİTLER UÇTU,ÇATIN AKITMIŞ
BÜTÜN ANILARA,DALAR AĞLARSUN..
ZİNCİRURUNDE DURUR,BAKIR CUCUMLER,
KAPLUĞUNDA KALMIŞ,ESKİ LEĞENLER,
BİR KAÇTENE KÜÇÜK. BAKIR SİNİLER,
HEPİSİNE BAKAR, BAKAR AĞLARSUN....
GİRERSUN ODANA,BAKTUN KÖŞEYE,
HANİ O GENÇLUĞUN,OLAN NEŞEYE,
GÖZLERUN TAKILIR, ORDA BİRŞEYE,
ÜSTÜNÜ SİLERSUN,DERSUN AĞLARSUN...
SANDUĞUNİ AÇTUN,ESKİ YAZMALAR,
KAPIN ARKASINDA KALMIŞ KAZMALAR,
BİR KAÇ TANE ORAK,ESKİ BALTALAR,
PAS TUTMUŞ HEPİSİ, DERSUN AĞLARSUN...
KARTULLİ KÖŞEDE,SOLMUŞ RESİMLER,
TEBEŞİRLE YAZILMIŞ,BİR ÇOK İSİMLER,
BÜTÜN AKRABALAR. KİMLER VAR,KİMLER,
BAKAR RESİMLERE,SESLİ AĞLARSUN.....
BİR KAÇTANE TABAK,KALMIŞ TEREĞE,
NALET OLSUN DERSUN,ZALİM FELEĞE,
DEĞDİMİ BU GURBET, BUNCA ÇİLEYE,
GEÇEN YIILARUNA,YANAR AĞLARSUN....
SONBAHAR CELDİMİ,SOLAR YAPRAKLAR,
MEMLEKETTE ORMAN OLDU TOPRAKLAR,
DEDEDEN,ATADAN,MİRAS BU MALLAR,
SİNORLARA BAKAR, BAKAR AĞLARSUN...
İNDUN MEZARLUĞA, ANAN BABANA,
BIRAKTUN GİTTUNDA,VAHŞİ YABANA,
ARAZİLERUNUZ,DÖNDÜ ORMANA,
BİR DAHA GİTMESEM,DERSUN AĞLARSUN...
KABİR TAŞLARINI, OTLAR KAPATUR,
DOST,HISIM,HEPİSİ, ORADA YATUR,
KALMADI KOMŞUNDA,SORSAN HAL HATIR,
ORACIKTA ÇÖKER, ÇÖKER AĞLARSUN.....
GÖZÜNDEN BOŞALTTIN,KANLI YAŞINI,
BULABİLDİNMİ Kİ, MEZAR TAŞINI,
ELİN ARASINA, AL O BAŞINI ,,,
GEÇEN BUNCA YILA, SESLİ AĞLARSIN......
HÜSEYİN YAZINCA, KELİME YETMEZ,
HERKESİN MAZİSİ, GÖZÜNDEN GİTMEZ,
KÖYÜMÜZE ÖZLEM, EBEDİ BİTMEZ,
SİZDE BENİM GİBİ, OKU AĞLAYIN.....
BİRER BİRER HERKES,BIRAKIP GİTTİ,
DAHA ÇOK YAZARDIM,BU SAYFA BİTTİ,
GAYEM SİZİ BİRAZ, DÜŞÜNDÜRMEKTİ,
DOĞDUĞUNUZ YERE, BAKIN AĞLAYIN.....
NOT:::::::::::::::: BU ŞİİRİMİ 14 MART 2010 TARİHİNDE GÜNEYCE BELEDİYEMİZİN ÇIKARTMIŞ OLDUĞU BELEDİYE BÜLTENİNDE KEMAL BAŞKANA VEREREK YAYINLAMIŞTIR.........KENDİSİNE RAHMET DİLİYORUM...... SAYGILARIMLA............. HER HAKKI MAHFUZDUR. ÇALINAMAZ .İKTİBAS EDİLEMEZ... ....................-----------------------------------------Yazan:Hüseyin Acarakçay::
............ Yeni nesil çocuklarımız bilmez..bilemezler.. belki görmüş olabilirler kuşak ve dolaylık fakat kuşak ne işe yarar pek fazla bilmzler halâ bazı yerlerde kullanılmaktadır.. Güneyce kültüründen kalkmıştır.. 1980-1990 lı yıllara kadar kullanılırdı Güneyce de.O zamanın tüm kadınlarına bakacak olursak kilo problemleri hiç yoktu..çok zayıf kadınlarımız vardı.. ...Kadınlarımız bunu takar ormana , hezele (Gazel yaprağı ) çayıra gittiklerinde biraz ekmek keser içine biraz peynir kuşağına koyar orada kuşağında sımsıcak durur acıktığında oradan biraz koparıp yerdi.Hatta maçiya çimen kesmeye giderken bile kuşağına mutlaka bir şeyler koyardı sıcak sıcak orada durur.. Bir pınar suyu bulduğunda bir komar yaprağı koparıp oluk yapar pınarın başına oturup hem ekmeğinden yer hemde peynirini yer yudum yudum su içerdi..Yetişen kızlarımız tabiki bunu bilmezler. O neşe o samimeyet birbirine bağlılık duygusu mağlesefki bu günkü dünya görüşümüzden kalktı hatta yazıldığında bile küçümsenecek gülünç gelecektir insanlara..Geriye dönük yaşı müsait olanlar 40 lı 50 li 60 lı yaşlarda olanlar çok iyi bileceklerdir Annelerinin Babaannelerinin ne kadar zayıf ve cılız olduklarını atik çalışkan yorulmaz kadınlar olduklarını.. .... Maçiya çimen kesmeye giden kadınlarımız akşam üzeri yola çıktıklarında 10--15-- 20 kadın çayırdan ayrılır mola yerleri olan kurkul denen yerde oturur acıkan kuşağından ekmeğini peynirini çıkarır orada bulunan çeşmenin başına oturur hem yerlerdi hemde sohbet ederler ordan burdan konuşur birbirine dertlerini neşelerini sevdalarını aşklarını anlatır .tekrardan yola koyulur ikinci mola yeri olan yukarı yığınler dediğimiz mevkide otururdu.. her kadının arkasında 8 bağ 9 bağ 10 bağ güçlü olan kadınlar 12 bağ çimen taşırdı..10-15 dakka bir dinlenme molasından sonra diğer oturma yeri olan aşağı yığınler denilen yerdir.. oradada dinlendikten sonra zuğma denilen yerde en son oturulup dinlendikten sonra artık son oturma yerleri olan evler yakınlaşmıştır kalkar ve herkes yollardan ayrılır evlerine doğru giderlerdi.. ........ Birde eve geldiklerinde inekler yapılacak sağılacak ..peynir yapılacaksa peynir yapılacak yemek yenilecek çocuk derken kadın zaten bitmiş bir vaziyette bitap düşüp yatağına gömülüp uyuya kalır.. çocuk ağlamış patlamış duyan duyan duyuyordu ama duymayan ne yapsın...İŞTE BU AHVAL VE ŞERAİT İÇİNDE OLAN BÜTÜN O KADINLARIMIZI ŞÜKRAN VE MİNNETLE ANIYORUM ÖLMÜŞ ANNELERE SELAM OLSUN MEKANLARI CENNET OLSUN.. ............................................ 
